Kluczowym wyzwaniem, z którym aktualnie mierzy się branża cementowa i betonowa na całym świecie, jest zmiana klimatu. Przewiduje się, że w przyszłości emisje gazów cieplarnianych takich jak CO2 będą ściśle uregulowane. Do tego dochodzą wysokie koszty produkcji cementu, które wynikają z zapotrzebowania na energię i zużycia prądu podczas produkcji klinkieru. W związku z tym badacze na całym świecie starają się opracowywać nowe technologie umożliwiające redukcję kosztów i emisji CO2 netto związanych z produkcją i zużyciem materiałów budowlanych na spoiwie cementowym. Starania o ograniczenie emisji związanych z produkcją klinkieru wymagają zmniejszenia zależności od paliw kopalnych. Ponadto bilans ekologiczny betonu można dalej poprawić poprzez zmniejszenie zawartości klinkieru w cemencie i zastąpienie go innymi dodatkami. Popularne obecnie stosowanie mielonego granulowanego żużla wielkopiecowego i popiołu lotnego przestaje być wystarczające, gdyż brakuje odpowiednio zasobnych i zrównoważonych źródeł tych materiałów. Dlatego aktualnie trwają badania nad alternatywnymi technologiami optymalizacji spoiw. W tym kontekście najbardziej obiecującą strategią – szczególnie dla branży prefabrykacji betonu– jest częściowe zastąpienie klinkieru cementu portlandzkiego mieszanką metakaolinitu i wapienia.
Subscribe to magazine