Czasopisma fachowe przemysłu betonowego

W ostatnich latach beton samozagęszczalny staje się coraz częstszym obiektem zainteresowania branży betonowej. Pierwotna koncepcja betonu samozagęszczalnego, opracowana na początku lat 80. przez japońskich naukowców, była stale udoskonalana znajdując zastosowanie jako materiał budowlany w wielu zakątkach świata [1-3]. Pojęcie „samozagęszczalny” oznacza, że beton charakteryzuje się wysoką odpornością na segregację i wysoką zdolnością płynięcia, a także bez zagęszczania mechanicznego dokładnie rozpływa się w formie całkowicie wypełniając ją i otaczając elementy zbrojenia [4-5]. Samozagęszczalna mieszanka betonowa powinna mieć stosunkowo niską granicę plastyczności, średnią lepkość zapewniającą odpowiednią odporność na segregację i bleeding, a także wystarczająco stabilną konsystencję podczas transportu i betonowania. Kluczowym czynnikiem pomyślnej produkcji betonu samozagęszczalnego jest zachowanie równowagi między zdolnością płynięcia a tendencją mieszanki betonowej do segregacji. Naukowcy stworzyli szereg zaleceń w zakresie składu mieszanek samozagęszczalnych, polegających m. in. na zmniejszeniu ilości kruszywa [6], zwiększeniu ilości spoiwa cementowego i współczynnika wodno-cementowego (w/c), starannym przestrzeganiu maksymalnej średnicy ziaren i całkowitej ilości kruszywa grubego, a także stosowaniu różnych domieszek chemicznych modyfikujących lepkość [4-8]. Beton samozagęszczalny zasadniczo wymaga zastosowania superplastyfikatorów w celu uzyskania wysokiej zdolności płynięcia. Wysoka zawartość materiału drobnoziarnistego lub dodanie superplastyfikatora zapobiega segregacji. Jako materiał drobnoziarnisty można wykorzystać m. in. popiół lotny, pył krzemionkowy, mączkę wapienną oraz wypełniacze szklane i kwarcowe [7]. Jedno z ograniczeń w związku z produkcją betonu samozagęszczalnego polega na tym, że dotychczas nie opracowano jeszcze standardowej metody projektowania jego receptury. Na podstawie przeglądu literatury fachowej stwierdzono, że ogólnie przyjęta metoda projektowania receptury betonu samozagęszczalnego bazuje na stałej, ustalonej zawartości kruszywa grubego i drobnego oraz dopasowaniu współczynnika wodno-spoiwowego i dawki superplastyfikatora w celu uzyskania samozagęszczalności [3 i 7]. Aby określić optymalną wartość współczynnika wodno-spoiwowego i zawartość pozostałych składników betonu samozagęszczalnego, należy wyprodukować szereg zarobów próbnych.